Ons Hof van Cassatie heeft één groot voordeel: als het spreekt, moeten alle anderen braafkes luisteren. Het heeft echter ook één groot nadeel: het wijzigt nogal eens van oordeel. Een paar maanden geleden deed het dat weer, ditmaal in een voor de belastingplichtigen gunstige richting. Het gaat over de verhoogde taxatietermijn bij fraude: de fiscus kreeg zeven jaar om te neuzen in uw boeken bij fraude en krijgt sedert aanslagjaar 2023 zelfs tien jaar. De vraag is daarbij: waar kan ze u voor op de vingers tikken tijdens die uitgestrekte periode? Voor alles wat ze in die tien jaar vaststelt dat niet koosjer is, of enkel voor die dingen waarvoor het predicaat fraude van toepassing is? Vroeger zei Cassatie “Nu ze er toch mogen in grasduinen, kan de fiscus alzowel al het leuks waarmee ze u willen foppen u voor de voeten werpen!”. Brrrr, u wist niet wat er allemaal op u afkwam… Nu herwint u dus weer een deel van uw nachtrust want “…de aanslag die gevestigd wordt, kan enkel betrekking hebben op de met bedrieglijk opzet of met het oogmerk om te schaden ontdoken inkomsten en niet op de totaliteit van de uit hoofde van de belastbare inkomsten verschuldigde belasting.” Awel, dat vinden we fair, bent u toch eens zeer stout ( = definitie van fraude), dan moet u het maar weten dat u op de daarbij horende blaren moet zitten; maar dat is geen reden om u nog eens te pesten en te pietsen met andere, daarmee niet verbonden, kleine zondetjes…
Auteur: Jan Baert (2 juli 2024)