Belgische ondernemingen worden al eens verweten dat ze geen internationale blik hebben en daarom zouden wij amper multinationals hebben. Wel, even een goesting-killer voor wie buitenlandse dochterondernemingen zou willen hebben: dat zijn de sedert eind vorig jaar nieuw ingevoerde CFC-regels die in voege zijn voor boekjaren die eindigen op of na 31/12/2023.
CFC staat voor Controlled Foreign Companies. Die zijn potentieel leuk, maar de daarbij horende CFC-regels al een pak minder want die voorzien dat wanneer je (rechtstreeks of onrechtstreeks, daar bakkeleien ze nog over (!)) minstens 50% van zo’n CFC bezit én die in het buitenland minder belastingen betaalt dan de helft van wat ze zou betalen mocht ze Belgisch zijn, u die winst simpelweg in België moet laten belasten. “Ook als de moederonderneming hier nougatbollen ontvangen heeft, nee toch?” Jawel hoor!
Op zich is dit al straf genoeg, maar het wordt nog straffer wanneer je beseft dat die belastingbedragen moeten uitgerekend worden volgens de Belgische wetgeving en volgens de Belgische fiscaliteit! Het is gelukkig zo dat er een gigantisch overschot is aan accountants in dit land, en dat de meeste ondernemingen écht met hun geld geen blijf weten en dus blij zijn met extra kosten om die gegevensverwerking te betalen, want wie zou dat anders allemaal gaan berekenen? (Ter info aan de studiedienst van Raoul H.: de vorige zin is ironie of zelfs cynisme, geen realiteit…).
Auteur: Jan Baert (2 juli 2024)