U weet dat we maar matig enthousiast (lees: extreem verbolgen) zijn over de eigengereide interpretatie die de ambtenaren van VLABEL durven geven aan fiscale regelgeving. Hun adagium lijkt te zijn: “baat het de belastingplichtige niet, dan schaadt het VLABEL niet” en zo worden al te vaak redelijke zaken geweigerd en wordt er amechtig stug gedaan, waarna de modale Vlaming nog één optie rest: dokken en meer dan wettelijk eigenlijk kan geëist worden…
Maar wat lezen we nu? We typen dit vanop de grond want we waren van onze stoel gevallen:
- U koopt een woning die u deels beroeps gaat gebruiken, maar het privé deel primeert? U mag op het gehele bedrag “slechts” 7% registratierechten betalen. (En geen 10% op het beroepsdeel, zoals we eigenlijk van die rakkers verwacht hadden.)
- Idem, maar het beroepsdeel primeert? Kunnen beide delen opgesplitst worden, dan mag u op het privé deel toch “slechts” 7% betalen. (En geen 10% op alles, tenzij een opsplitsing niet kan, dan is het wel 10%.)
- U koopt samen een woning met uw BVBA? U mag op uw deel “slechts” 7% betalen. (En niet slaafs de BVBA volgen die uiteraard wél steeds 10% moet betalen.)
- Ouders kopen vruchtgebruik en kinderen kopen blote eigendom? Iedereen mag “slechts” 7% betalen. (Hier hadden we gedacht dat ze wraak zouden nemen voor het feit dat ze zwaar teruggefloten zijn voor wat betreft hun eerder afschieten van deze piste, zie onze nieuwsbrief van juni van dit jaar, maar gelukkig blijken ze niet rancuneus…).
En dit gelooft u nooit:
- U moet wettelijk binnen de 2 jaar in de gekochte woning wonen om recht te hebben op de 7%, maar hoe lang u er dan woont, dat is niet van belang… (Hier gaan ze, de Vlaming kennende,nog spijt van hebben: u koopt, zet uw domicilie daar even en na een maand verhuis je officieel en zoekt u een huurder. Da’s 3% gespaard…)
Om af te sluiten toch nog een voorbeeldje dat ze toch al herstellende zijn van hun zonnesteek:
- U koopt een industrieel pand om er direct woningen van te maken? U moet 10% betalen, ook al zal u dus eigenlijk enkel over woningen beschikken…
Auteur: Jan Baert