Een uppercut voor de afgunstfiscaliteit onder ex-premier Di Rupo werd vorige maand uitgedeeld. O wat had de PS’er indertijd een zalige glimlach om de lippen toen hij kon aankondigen dat bedrijfsleiders die gratis in een woning, eigendom van hun vennootschap, woonden (die dus wel degelijk betaald werd door het zweet van die bedrijfsleider, maar dit ter zijde) belastingen op heel zware voordelen alle aard zouden moeten ophoesten. In 2012 werd in de berekeningsformule de factor “2” gewijzigd in “3,8”.
Nu vonden een aantal gedupeerde belastingplichtigen dat al te gortig en de strijd werd aangebonden voor de rechtbanken: de formule was namelijk véél voordeliger wanneer iemand woont in een woning die door een eenmanszaak ter beschikking gesteld wordt: factor “1” is daar van toepassing. Is dat geen discriminatie want ik kan er toch niets aan doen wie de eigenaar is, een BVBA of een eenmanszaak? “Jazeker” vonden er al 2 rechtbanken en het schuim bolde op op de lippen van de fiscus die zich manifest poogde te verzetten tegen dit “dreigende onrecht”. Maar daar huppelt als een paashaas zo vrolijk het toneel op: onze Minister van Financiën Johan Van Overtveldt en die beslecht de discussie door het marsorder aan de fiscus te geven zich niet langer te verzetten tegen de visie van de rechtspraak en verklaart de ongeldigheid erga omnes. Met andere woorden: voor alleman. Direct. Zonder discussie. We stellen voor dat we elk de helft van de chocolade eieren die we rond Pasen zullen krijgen, schenken aan die man: hij heeft dat dubbel en dik verdiend want velen onder ons worden hier jaarlijks beter van…tenzij één van de volgende begrotingscontroles de wet wijzigt.
Auteur: Jan Baert